Een nieuwe start (#6)

En toen was daar DÉ grote dag.

Mijn eerste introductie ochtend op het MBO. De dagen voor die eerste echte schoolweek werden mij nog flink spannend gemaakt. Ik zou samen met een vriendinnetje starten, helaas haakte zij op het laatste moment af. Wat kreeg ik hierdoor weer flinke paniek, eigenlijk wilde ik niet meer. Uiteindelijk heb ik mij er toch toe gezet, met de hulp van mijn begeleidster en omdat ik een klasgenoot in vertrouwen heb genomen over mijn situatie en mijn geschiedenis. Zij kon me daardoor helpen en bij me blijven als ik het spannend vond. Anders dan 5 jaar geleden herkende ik nu de signalen (duizeligheid, paniek) en kon ik kiezen wat ik daarmee wilde doen: hulpvragen en toch naar school gaan.

Hierdoor zit ik tot op heden nog steeds op school en gaat het heel goed, en heb ik het onwijs naar mijn zin! De eerste echte schoolweek is snel voorbij gegaan. Wel stond ik de hele week flink in de overlevingsmodus. Maar alles is goed gekomen, en alles komt goed! 

Al vrij snel na de eerste schoolweken kwam de herfstvakantie eraan. Wat zag ik hier tegenop. Had nooit durven dromen dat ik dat nog zou zeggen. Het gaat zo goed op school, ik wilde helemaal geen week thuis zitten, ik wilde doorgaan.

Tot op heden ben ik 95% aanwezig geweest op school. Dit was 5 jaar terug het tegenover gestelde. Ik denk dat ik toen 95% afwezig was. Wat kan er veel gebeuren in 5 jaar tijd, ik ben onwijs gegroeid in alles.

Wat ben ik alle mensen die mij hebben gesteund en er altijd voor mij zijn dankbaar voor de afgelopen jaren, en hopelijk zullen nog vele jaren volgen!

Ook spreek ik mijn grote dank uit naar mijn begeleidsters. En dan vooral degene die ik nu nog wekelijks zie/spreek. Zonder al deze hulp was ik er nu nog lang niet!

Ik hoop dat ik mensen wat heb kunnen leren door mijn verhaal te delen. Wees jezelf, doe een stapje terug als dit nodig is, voor het te laat is! Hoe erg ik mij ook schaam voor de diagnoses, dit is nergens voor nodig (hoe makkelijk ik dit nu ook kan laten klinken). Het voelt misschien als falen, dit is absoluut niet zo! Je laat zien dat je sterk in je schoenen staat door een pas op de plaats te nemen!