Omgaan met een paniekaanval

Gepubliceerd op 1 februari 2023 om 10:00

In mijn verhaal #2 heb ik geschreven dat ik de diagnose angst- en paniekstoornis gekregen heb. In deze blog wil ik graag uitleggen wat mijn ervaring met deze diagnose is. Ik merk dat het een diagnose is waar weinig tot niet over gesproken wordt. Dit omdat mensen zich er voor schamen. In het begin heb ik mij heel erg geschaamd voor deze diagnose. Wie durft er nou niet te shoppen, of naar dansen te gaan? Het is toch vanzelfsprekend dat je dit doet?

Maar hoe ga ik om met een paniekaanval?

Trucjes die ik toepas als ik een paniekaanval heb.

Tijdens een paniekaanval heb ik erg last van duizeligheid, ik ben bang om flauw te vallen, ik heb hartkloppingen en ga overmatig zweten. Tijdens een paniekaanval wil ik blijven bewegen, hierdoor wordt mijn duizeligheid minder.

In de afgelopen jaren heb ik veel trucjes bedacht die ik toe kan passen als ik een paniekaanval krijg. Gelukkig heb ik dit al heel wat maanden en jaren niet meer meegemaakt. Tot vorige week in gesprek bij mijn begeleidster. Ik moest een opdracht maken die over mijzelf ging. Doordat ik de afgelopen weken veel dingen op mijn pad gekregen heb kwam deze opdracht als een hele uitdaging. Ik kreeg het opeens super warm en heb meteen mijn jasje uitgedaan. Hierna ben ik verder gegaan met de opdracht want ik merkte nog niet dat ik een beginnende paniekaanval had. Tot het moment dat ik opeens weer heel erg duizelig werd en ik mij moest gaan focussen op mijn ademhaling. Ik kreeg toch door dat dit niet helemaal goed ging. Ik heb meteen tegen mijn begeleidster gezegd dat ik heel erg duizelig werd. Ik ben toen meteen met haar naar buiten gegaan voor frisse lucht. Doordat ik erg hoog in mijn emotie zat zakte de paniek niet zo snel. We zijn samen een rondje gaan lopen, wat hielp is dat ik tegen mijn begeleidster bleef praten. Zo werd ik afgeleid van de duizeligheid en zakte dit gevoel

langzaam weer. Wat voelde ik me na dit moment slecht. Ik heb in hele lange tijd mij niet zo slecht gevoeld.

Als het mij in het dagelijks leven even te veel wordt, zonder dat dit meteen een paniekaanval is heb ik verschillende dingen die mij even tot rust kunnen brengen.

Ik ga even een rondje lopen, wel met iemand zodat ik kan kletsen en ik mijn nare gevoel sneller vergeet. Ik zorg er ook voor dat ik mijn ademhaling onder controle hou. Hierdoor wordt ik automatisch rustiger in mijn hoofd. Als ik thuis ben ga ik vaak diamond painten met muziek van Suzan en Freek aan, dit geeft mij een rustig gevoel. Hierdoor kom ik weer even tot mezelf. Slapen doe ik veel, niet alleen als het mij even te veel word, ik slaap altijd veel ik denk om alles wat ik meemaak te verwerken.  

Jaren terug ben ik hulp gaan zoeken voor dit probleem, je kan een paniekstoornis niet alleen aan. Je moet daarbij hulp hebben van een professional. Hierdoor ben ik er ook achter gekomen dat het belangrijk is dat mensen in je omgeving van je situatie weten. Voel je je even wat minder, kan je dit aangeven en weten ze meteen wat er aan de hand is. Ik heb veel exposure therapie gehad. Tijdens deze therapie ben ik samen met mijn begeleidster spannende dingen gaan uitvoeren. Doordat ik dit met haar deed en nog doe voelde ik mij al iets veiliger dan dat ik dit allemaal alleen zou moeten doen.

Ik schaam mij niet voor mijn paniekaanvallen omdat ik heb geleerd dat je hier zelf niks aan kan doen. Je ontwikkelt dit of niet. Hierdoor heb ik het gevoel alsof ik niet faal en het niet mijn schuld is. Ik moet ermee om leren gaan, en daar ben ik nog altijd hard mee bezig!

Ik heb door middel van alle trucjes mijn paniekstoornis heel goed onder controle. Weet dat je dit niet alleen kan! Zoek hulp bij deze signalen!


Reactie plaatsen

Reacties

Martine
een jaar geleden

Wat goed toch dat jij je verhaal deelt en blijft delen! En wat ben je ver gekomen. Je mag heel erg teots zijn op jezelf 🤩